Ses olayının oluşmasını sağlayan organlarımıza “ses aletleri” ya da “ses aygıtı” diyoruz. Diş, damak, dil, dudaklar, çene ve gırtlak birbirinden farklı seslerin oluşumunu sağlar.

Ses gırtlakta meydana gelir. Boğaz, ağız ve burun boşluklarından geçerek boğumlandırma organlarının (dil, diş, damak, dudak) biçimlendirmeleri ile birbirinden ayrı seslere dönüşür.

Sesleri doğru kullanabilmemiz ve sesimizi koruyabilmek için ses aletlerini iyi tanımamız, onların anatomik yapısını iyi bilmemiz gerekir. (Kaynakça: Hengirmen&Güler, İst.2005)

Sesin oluşumunda rol oynayan anatomik yapıların akciğerler, diyafram, gırtlak ve ses telleri, ağız, burun ve boğaz boşlukları, sinüsler, yumuşak ve sert damak, çene, dil ve dudaklar olduğu “Ses Nasıl Oluşur” ana başlığı içinde üzerinde durulan konulardan biriydi.

Daha geniş bir biçimde açıklamak gerekirse sesin meydana gelmesi; havanın depolanması görevini üstlenen akciğerler, havanın yukarı itilerek ses telleri ile buluşmasını sağlayan diyafram, ses telleri ile buluşup titreşmeye başlayan havanın tınlayarak duyulmasını sağlayan ağız, burun ve boğaz boşlukları, sinüsler ve son olarak sesin oluşumunu sağlayan yumuşak ve sert damak, çene, dil ve dudaklar aracılığıyla gerçekleşir.

Diyafram tarafından yukarı itilerek ses telleri ile buluşması sağlanan hava, boğumlanarak şekillendirilir. Yukarıdaki paragrafta üzerinde durduğumuz sesin oluşmasına yardımcı olan tüm organlar tarafından farklı anlamlar taşıyan formlara, sesli (ünlü) ve sessiz (ünsüz) duyumsamalara ve son olarak ağız, burun ve boğaz boşluklarından çıkarken çeşitli engellere çarparak anlamlı seslere dönüşür.